Familieperikelen

Onder het genot van een lekker kopje thee, vroeg ik haar welk thema ze behandeld wilde hebben. Verbaasd keek ze me aan. Ze had hier totaal niet over nagedacht en wist niet eens wat een familieopstelling precies inhield.

In het kort legde ik haar uit dat het ging om familiestructuren duidelijk te krijgen. Dat sommige familieleden ruzie, onenigheid of gedoe hebben omdat ze vast zitten in bepaalde familiepatronen.

‘Nou … toevallig heb ik net vanmiddag ruzie gehad met mijn vader’, begon ze ineens te vertellen. Omdat ik al jaren ervaring heb met energiewerk, is mijn mening, dat dit geen toeval is. Voor mij betekend toeval: ‘het valt je toe’. Zo viel het deze mevrouw toe, dat zij de enige persoon was die zich voor deze workshop had aangemeld. Hierdoor kreeg ze 3 uur de tijd om met mij, één op één een familieopstelling te doen, om zo haar familiebanden te bekijken. Al snel bleek dat deze familierelaties al vanaf haar jeugd moeizaam verliepen.

Als eerste schreven we briefjes met de namen erop van alle personen uit haar gezin van geboorte. Vervolgens ging ze op mijn uitnodiging ergens in het vertrek staan waar ze zich prettig voelde. Daarna nodigde ik in de energie haar familieleden uit en voelde namens hen aan, op welke plaats zij wilden staan. Op deze plaatsen legde ik de briefjes neer en werd er direct duidelijk, in welke richting de neuzen van haar familieleden stonden.

Haar vader stond een beetje dwars tegenover haar. De broer stond op grote afstand en de overleden moeder stond in het midden tussen de vader en de broer in. Nadat het eigen gezin was opgesteld, volgden de briefjes van haar partner, schoonzus en stiefmoeder. Het briefje van haar partner lag achter haar, de schoonzus lag naast de broer en het briefje van de stiefmoeder lag op enige afstand naast het geheel.

Op mijn vraag of het klopte dat haar moeder na het overlijden nog steeds centraal stond, moest ze even nadenken. Al snel ‘kwam ze met de conclusie dat dit inderdaad klopte. ‘Mijn vader haalde vanmiddag mijn moeder er nog bij’, vertelde ze. ‘Regelmatig zegt hij dan: toen je moeder nog leefde of … als je moeder er nog was, dan …. Maar ook in mijn jeugd toen mijn moeder nog leefde, draaide altijd alles om haar.’

Doordat het papiertje met de naam van de moeder midden in het vertrek lag, was voor mij meteen duidelijk dat de moeder in de energie nog steeds centraal in het gezin stond, ondanks haar overlijden. Ook de afstand met haar broer werd bevestigd. Ze had nog amper contact met hem en dat haar vader dwars voor haar stond, bevestigde de vele ruzies. De schoonzus steunde de broer door naast hem te staan, haar eigen partner stond achter haar om haar te steunen en de stiefmoeder kon vanaf een afstandje alles goed overzien maar stond er ook een beetje buiten.

Nadat we besproken hadden hoe de familieverhoudingen in haar familie waren, ging ik voelen wat de betreffende personen nodig hadden. Als eerste begon ik met de moeder, die zich al direct wilde terug trekken. Een logisch gevolg als je bedenkt dat de moeder al negen jaar geleden haar fysieke lichaam op aarde had achter gelaten. Daarna wilde de stiefmoeder centraler in het gezin komen. Door voor iedereen afzonderlijk in te voelen wat hij of zij wilde, ontstond een nieuwe opstelling en na een tijdje lagen de briefjes als stelletjes bij elkaar. Er was al meer harmonie maar de afstand tussen de stelletjes onderling, was nog niet ideaal. Ineens stelde mijn cursiste voor om haar neefjes erbij te halen. Het bleek dat haar broer 3 zonen had. Nadat ook hun briefjes werden neergelegd, vroeg ik of de familie compleet was. ‘Nou … eigenlijk horen de kinderen van mijn stiefmoeder er dan ook bij en … de kleinkinderen van haar natuurlijk ook’, begon ze voorzichtig. Meteen pakte ik het schrijfblokje en noteerde alle ontbrekende namen.

Het duurde een paar uur voordat we klaar waren met iedereen in de energie een plaats te geven waar hij/zij zich prettig bij voelde. De vader en stiefmoeder lagen nu op de 1e lijn naast elkaar. De kinderen van beiden daarachter in de 2e lijn en in de 3e lijn lag de jongste generatie, de kleinkinderen. Samen met mijn cursiste hadden we hard gewerkt en waren we trots op het resultaat. De neuzen wezen weer dezelfde kant op en de grote afstanden onderling waren verdwenen.

Twee dagen later kreeg ik het volgende berichtje:

Hallo Ilze, even alvast ter info. Mijn vader heeft mij opgebeld en zijn excuses aangeboden voor hoe hij mij de vraag stelde en … hij gaat vandaag nog proberen te bellen met mijn broer, om herstel te krijgen. Heel bijzonder allemaal.